Europa League | 03-11-2016 – 19:00 | Chernomorets Stadion, Odessa | Eindstand: 1-1

Feyenoord heeft een punt overgehouden aan het uitduel met Zorya Luhansk. Na de vroege openingsgoal van Nicolai Jørgensen kende de ploeg lange tijd een probleemloze avond, maar een rode kaart voor Eric Botteghin deed de wedstrijd kort voor rust kantelen. Uiteindelijk trok Feyenoord op basis van vechtlust de 1-1 over de streep, al lagen er diep in de tweede helft ook kansen om alsnog te winnen.

Feyenoord speelt voor wedstrijd nummero 4 in de Europa League in Oekraïne. We boeken al snel een vliegticket en huren een auto.

We rijden met de huurauto van Kiev naar Odessa.

Een reis van zo’n 500 kilometer van het noorden van Oekraïne naar het zuiden.

Zorya is de tegenstander van Feyenoord en de club ligt in de stad Luhansk, maar daar is het vanwege de burgeroorlog te onveilig en daarom wordt de wedstrijd in Odessa gespeeld.

Na 2 uur in het licht gereden te hebben wordt het al snel donker. Met de staat van de wegen en de verlichting langs de wegen laten te wensen over en de heenreis met de auto duurt zo’n 8 uur.

Eenmaal in Odessa aangekomen kunnen we dan eindelijk genieten van wat drankjes…

…en andere lokale specialiteiten.

De volgende ochtend zijn we al vroeg uit de veren, om onze kaarten om te wisselen in het centrum.

En daarna even de stad te bekijken.

Veel bijzondere gebouwen, maar ook veel grauwe betonnen meuk.

In de zomer staat Odessa bekend als een echte partystad aan de zee. Zo te zien komen de supporters van Dynamo Kiev hier ook graag.

Als we langs de lokale kaasboer lopen zien we deze beauty. Rotterdam altijd en overal!

Wij dachten eerst aan homo graffiti, maar hier staat Chernomorets. De voetbalclub die normaal in Odessa speelt.

Genoeg cultuur gesnoven op naar de Ierse pub voor een stevige PMDS.

Twee verdiepingen vol met Feijenoorders in deze pub. Ook werd er alleen maar Rotterdamse teringherie en Feyenoord-muziek gedraaid.

Het bier en de Baco gaan als een trein en het is weer een groot feest.

Kleine make-over.

Soms komt het leger even kijken en de politie houdt ook gepaste afstand.

Enkele Zorya fans hebben zich bij het gezelschap gevoegd en zingen ‘Rotterdam, Rotterdam’. Ondertussen houdt de harde kern van Chernomorets de boel van een afstand in de gaten,

De PMDS komt aan z’n einde.

Helaas moet er ook nog gevoetbald worden en dus…

…lopen we met een flinke groep richting het stadion.

Na een tijdje lopen zetten de hooligans van Chernomorets de aanval in met fakkels en flessen. Waar ze niet op hadden gerekend is dat er meteen een tegenaanval in wordt gezet. Over en weer vallen er klappen en vliegen flessen, dakpannen en autospiegels door de straten van Odessa. Pas als Chernomorets op de vlucht slaat grijpt de politie in met wapenstokken en pepperstray.

Uiteindelijk komen we in het Chernomorets-stadion aan.

In 2011 werd dit stadion gebouwd als eventueel stadion voor het EK van 2012.

…maar Odessa werd niet genomineerd als speelstad.

De vele vlaggen die zijn meegenomen worden in het uitvak opgehangen.

De spelers begroeten de 400 meegereisde supporters in het uitvak.

Wij zijn Feyenoord!

Handje vol Zorya fans hebben de reis naar Odessa gemaakt.

Feyenoord start prima en na 15 minuten staat het 0-1.

Wie anders dan Nicolai Jørgensen zet Feyenoord op voorsprong.

Aan deze voorsprong komt in de eerste helft al een eind als Zorya Luhansk een strafschop krijgt en Feyenoord een rode kaart.

Brad Jones weet de bal in eerste instantie nog tegen te houden, maar in de rebound is het alsnog 1-1.

In de tweede helft moet Feyenoord strijden voor wat het waard is om minstens een punt meer naar Nederland mee te nemen.

Dit gaat bijna mis als Zorya de 2-1 maakt, maar gelukkig wordt de goal afgekeurd.

Feyenoord komt er zelf nog een aantal keer gevaarlijk uit, maar de kansen worden niet verzilverd.

Feyenoord speelt gelijk in Oekraïne.

Na de wedstrijd staat het leger klaar om de supporters naar het centrum te begeleiden.

Eerst zouden er bussen komen, omdat het buiten het stadion te gevaarlijk zou zijn. Maar uiteindelijk wordt er toch besloten deze toch per voet te doen.

De volgende ochtend zijn er nog wat kleine sporen te zien van de dag ervoor.

We beginnen aan de terugreis naar Kiev.

Gelukkig rijden we nu het grootste gedeelte bij daglicht en duurt de reis 2 uur korter dan op de heenweg.

Tientallen onafgebouwde viaducten komen we onderweg tegen. Zouden de werklui aan het front zitten of is het geld op?

6 uur later komen we in Kiev aan.

We slapen nog 1 nacht in dit oude Sovjet hotel.

In het centrum laten de Oekraïnse keuken ons prima smaken.

Een Willibrod Frequin lookalike speelt tot onze grote verbazing Frans Bauer op zijn accordeon.

Vervolgens bezoeken we nog wat pubs en andere barretjes.

Waar het bier ons weer prima smaakt.

Na een nacht in Kiev kijken we ’s ochtends uit over het Onafhankelijkheidsplein.

Het plein dat wereldwijd bekend werd door de protesten en rellen in 2013 en 2014. Hierbij kwamen ruim 100 mensen om het leven die door de politie werden doodgeschoten.

Om de kranten nog iets te smullen te geven hebben we deze fontein maar compleet verwoest.

We bezoeken nog even het Valeri Lobanovskystadion waar FC Dynamo Kiev lange tijd speelde.

Eerst worden we geweigerd, maar voor 100 Grivna (zo’n 3 euro 50) wil de beveiliger ons toch wel even binnen laten.

Dynamo Kiev maakt vooral gebruik van het Olympisch Stadion en nu speelt de jeugd hier zijn Europese duels.

Wij verlaten Oekraïne en vliegen via Wenen naar Nederland.

Althans dat is de bedoeling. Door vertraging missen we onze overstap en moeten we 5 uur wachten op een nieuwe vlucht.

Met bier en pizza komen we de tijd alsnog vrij makkelijk door en komt er een einde aan onze reis.

 

Tekst bovenaan: Feyenoord.nl